Yıllar var ki bu takımı böyle yürekli oynarken, böylesine savaşırken, böylesine yardımlaşırken ve kazanmaya böylesine inanmışken görmemiştim! Çok özlemişim…

Sahada basmadık yer bırakmayan, Enginin de tutun da bir takım oyuncusu ne demektir, her bir hareketiyle adeta ders verircesine gösteren ve bütün oyunculara örnek olacak karakterdeki Elmanderi ile şunu gördük ki;

BU TAKIMI YENMEK, BU LIGDEKI DİĞER TAKIMLAR İÇİN -SÖZ KONUSU BİLE OLAMAZ!-

Galatasaray oynadığı ve her geçen gün üstüne koyduğu takım oyunu ile Avrupalı genlerine dönmek adına büyük mesafeleri kısa sürede kat ediyor… İnançlı ve her geçen gün kalitesi artan taraftarıyla, eşsiz tribünleriyle, taraftarlarının; hocasına ve yönetimine olan güveniyle –TAM BİR TAKIM- olma yolunda koşar adım ilerleyen GALATASARAY, çok yakında Avrupa arenasındaki efsanevi günlerine geri dönecek…

Dün geceki maç bir kez daha bize şunu gösterdi; Her ne kadar sistemler ve o sistemlere uygun kaliteli oyuncular önemli olsalar da bunların bir işe yarayabilmesi için yine de asıl faktör bütün bunları bir arada tutabilecek ve sevk ve idare edebilecek kapasite ve beceride bir yönetim anlayışı...

Beşiktaş maçında “kazanmak için ne gerekiyorsa yapan” takım hangi sistemi oynuyordu mesela… Necati aydın değişikliğinden sonra oynadığını düşündüğünüz sistem neye döndü ve ya da..?

Gerektiği zaman, gereken sisteme dönebilen son derece “dinamik” bir takım izlettiriyor Fatih Terim bize, bu ülkeye adeta futbolu yeniden öğreterek…

Ve her bir futbol yorumcusuna her bir maçta ayrı ayrı dersler veriyor. Zevkle izliyoruz…

Elmander ile Necatinin pozisyonlarını terk edip yaptıklarını görünce, Tayfur Hocanın “bu takım ne oynuyor be kardeşim!” diye boş boş bakındığını görmek bana büyük bir keyif verdi doğrusu.

(Bazı arkadaşlarımızın ve yorumcuların takımın topa sahip olamadığı ve mahkum oynadığı yönündeki eleştirileri son derece yersizdir. Dün takım ne oynaması gerekiyorsa işte tam da onu oynamış ve kazanmıştır.)

Aklılara ziyan bir yardımlaşmayla zaman zaman orta sahada sekiz kişiyle basan bir takımı Barselona gelse yenemez!

Dün geceki oyun ama daha ötesi yardımlaşma ve kazanma ruhu Fatih Terimin küllerinden doğduğunun ve -Avrupa fatihi takımı- yeniden doğurduğunun en somut örneğiydi…

Evet bu takım o başarılara ulaşırken de işte aynen böyle, bütün sistemlerin ve bilinenlerin ötesinde bir futbol oynuyordu. Yardımlaşıyor, koşuyor, her yerde topa önce basıyor ve her bir futbolcu diğer arkadaşı için adeta savaşıyordu…

Seni seviyoruz Fatih Hocam. Bu takıma bu kadar kısa sürede kazandırdığın bu ruh; yıllardır çağırdığımız ama bir türlü gelmeyen o büyük ruhun ta kendisi…

Nihayet çağıran sen olunca geldi BÜYÜK GALATASARAY RUHU...

Ve biz O’nun Avrupa zaferlerini o kadar özledik ki…

Bütün dünyanın Galatasaray’ı konuşacağı günler adına, Fatih Hocamın da dediği gibi;

DAHA YAPACAK ÇOK İŞİMİZ VAR…