Arsenal ve Konyaspor arasında bir seviye uçurumu var. Galatasaray bu iki seviyenin arasında, ama Arsenal'e biraz daha yakın bir futbol kalitesine sahip. Arsenal maçında pas yapmaya çalışan Cimbom, kaplumbağa hızında gibi görünüyordu. Bunda rakibin payı büyük. Ama Galatasaray da neticede Avrupa takımı seviyesinde değil. Sonra Konya'ya dönünce işler değişti. Hakikaten kötü bir Konyaspor vardı. Ağır ağır pas yapmaya çalışan bir takım. Sanki hafta içindeki Arsenal karşısında oynayan Cimbom gibi. Fakat onların karşısında da sanki Arsenal vardı. Net bir ifadeyle: rahat oynadı Galatasaray. Bunda Konyaspor'un etkisiz, dökülen futbolunun payı yadsınamaz. Öte yandan rakibin bu gevşek halini iyi değerlendiren bir takım vardı. Pas yaptı cimbom, ama durağan şekilde değil. Orta sahada Selçuk, Sneijder, Emre, vasat oynasa da Melo, hareketli bir pas trafiği sağladılar. Sonradan oyuna giren Hamit'i de buna katabiliriz. Umut ve Burak da sürekli orta alanın içine girip pas aldılar, pas dağıttılar, takımı ileriye ittiler. Konyaspor'un bu döngü karşısında adeta başı döndü. Oyun farkı akabinde skor farkı kaçınılmazdı...

Son 10-15 dakikada oyundan düşse de galibiyet almasını bildi Cimbom. Kısa vadede takımı doğru şablonda oynatmanın ve coşkulu futbolun itkisi, elbette Hamza Hocaya aittir. Her ne kadar Arsenal'le "henüz" baş edemeyen bir takım varsa da elinde, yine elindeki malzeme ligi domine edebilecek kapasitede. Bir farkla ki, o da Beşiktaş... Fenerbahçe ve Trabzonspor'la baş edecektir takımımız. Yalnızca Beşiktaş soru işareti. Ama Cimbomun Tottenham'dan farkı, siyah beyazlıların yabancısı olmamasıdır. Bir çaresi bulunur elbet...