Bu kadar yaklaşmışken yine olmadı.

Her oldu dediğimiz anın pek çoğunda Volkan çıktı karşımıza. Maç boyunca en azından 5 net pozisyonumuz var. Maçın ilk çeyreğinde 2-0 öne bile geçebilirdik. Dedim ya Selçuk’un şutunda önce Ayı Volkan, sonra da Burak’ın ölçüsüz vuruşu belirleyici oldu. Kaldı ki o goller olsa fb bunun altından kalkamayacaktı. Bu net görüntü oyuncuların morallerinden, şampiyonlukta saf dışı kalma korkusundan ve sonraki panik havasından maçı lehimize sonlandırabilirdik.

Böyle maçlarda yakalayınca atacaksın. Yediğimiz golden önce Hamit’in şutuyla yine öne geçebilirdik. Döndü gol oldu. Golü yedik Yasin’in yüzde yüzlük şutuyla berabere de bitirebilirdik. Ama dedim ya Ayı’nın şansı… Muslera’nın üstüne zorla vurulan bir top, yüz kere aynı mesafeden aynı şut atılsa belki gol olma olasılığı sıfır ama top isteyince iğne deliğinden tabiriyle oradan da geçebiliyor. Vuruş sırasında maç boyunca başarılı performans gösteren Chedjodu’nun topa basmaması, rakibin önünü kapatacak hamleyi yapmaması, maçın faturasını aleyhimize kesti. Kaldı ki maçın sonlarında rakibe hiçbir şans verilmez.

Ne yapalım, sıralama değişmedi. Yenseydik fb saf dışıydı, şimdi büyüklerin istediği gibi üç takımın puanları dengelendi. Klasik bir deyim ama ”Artık önümüzdeki maçlara bakacağız” Kalan 11 maçın içinde bizim için en kritik Trabzonspor ile Mersin İdman Yurdu maçları var. Bir de final olabilecek kendi sahamızdaki BJK maçı. Şampiyonluk şansımız hâlâ sürüyor, hem de ilk sırada sürdürüyoruz. Başarılar.

(NOT: Bu arada Sabri’nin İstiklâl Marşı sırasında önündeki fb formalı çocuğa sırtındaki sarı-kırmızı eşofman üstünü giydirmesini, Galatasaray’ımıza hakaretin karşısında dimdik duruşunu, Sabri Reis’liğini göstermesini ayakta alkışlıyorum.