Asil renklerini bilimle ve kültürle süsleyen kalbimin yüce eseri “Galatasaray”..

Re-re-re, Ra-ra-ra sesiyle,

Zaman zaman vakur sessizliğiyle dik duruşuna tutunduğum “Baki Arma”..

Günümüzde yaşanan ahval ve şerait içerisinde, sana güzel bir şarkının sözleri ile “Aslan” gibi kükremek istiyorum.

Bizler “Aslan Taraftarlarına” göre değil, bizim için değil “siyaha” beyaz demek..

Her yerde şanını yüreklerimizde yaşattığımız “Sarıyla Kırmızı”ya sarıldığımız gibi..

Malum çirkine (A.Y.) “Oh Ala”, zalime (TFF) “Pekala”, zengine (Y.D.) “Buyur” demek...

Biz, bizi yetiştiren soylu “Galatasaray Lisesi’nin ve Üniversitesi’nin” tabi ve ilmi duruşuyla böyle bir “vahim” durum görmedik. Sevmesekte “Aydınlar(!)”ın belirttiği gibi değersiz vaziyetlere düşmedik.

Sevsekte yersekte aslan yelesiyle kükreyen A. Öztürk’ün yeğin durduğu doğruyu bildik, haramı bilmedik... Rakiplerimizin önünde eğilmedik, Avrupa’da bile bükülmedik...

Futbol Arena’sında haksızlığa ve zalimin yaptırımlarına yer olamaz ve olmamalıdır. Saygıdeğer Başkanımız Ü.Aysal’ın “Üfleyerek Sönmez” diyerek ifade ettiği ve bütün Aslanlar’ın bildiği bu ateşi körükleyenleri kendi hallerine bırakıp terk edip gitmemeli..

Ve asla yalnız “Aslan” yenilmemeli.

Çünkü bize göre değil zalimi sineye çekmek,  yabanın bağında dal olmak, gül olmak.

Bize göre değil yanlışı savunmak, çirkefin elinde deli olmak, piyon olmak...

Biz inandığımız gerçek otoritelere 17 Mayıs 2000’de delil olduk, olmamız gerekirse Yine Oluruz!

Hakikatin olmadığı yerde “Arena”yı terk edip gideriz; ama asaletin renklerini yüreğimizden asla silmeyiz...

Bu asalet yenilmemeli, bugün şampiyonluk günü..

Seni Seviyorum Aslanım..

K.DENGE