Hocam duygularımın yoğunluğunu anlatacak kelimeler bulamadığımdan bi olayla bari düş kırıklığını anlatıyım bu mektubumda.

 Hiç haberim yoktu sizinde olmadığı gibi size yapılan bu vefasız davranıştan. Kimin aklına gelirdiki bu olacaklar. Nerden bile bilirdinki koskoca İMPARATOR'u bu şekilde yolcu edeceğimizi. Taki o telefon çalıncaya kadar. Evet arayan yiğenimdi. İlkokula yeni başlıyan yiğenim aradı dayı FATİH TERİM gitti dedi . Şaşırdım ne diyeceğimi bilemedim yok dayım sen üzülme gitmez dedim. Ağlıyordu çünkü gitmesin diye. Hemen televizyonu açtım ki gerçekten yiğenim haklıydı ağlamakta gitmişti İMPARATORUMUZ. Benimde elimde yiğenime aldığım okul hediyesi FATİH TERİM gömleği kalmıştı. Çok istiyordu çünkü formaları tamamladıktan sonra sıra FATİH TERİM gömleğinde diyordu. O derece yakından takip ediyordu sizi HOCAM şimdi ben nasıl anlatacam yiğenime olanları. O yaştaki bi çocuğun göz yaşlarına nasıl engel olacam. Gerçe ilk önce kendime nasıl anlatacam, nasıl susturacam içimdeki bu kedime yedirememe duygusunu.

Sizi çok sevdik babamız gibi ailemizin bi ferdi gibi dost gibi ve hep güvendik size hiçte yanılmadık.Hiç karamsar olmadık sizle kazanmak için bazı şeyleri kaybetmek gerektiğini ama asla vazgeçmemeyi öğrendik. Bi yandanda üzüntüm bunu belki göremiyecek küçük ASLANlar sizi öğrenemiyecek hırsı sevgiyi aşkı. Ama bize öğrettiniz Hocam bizde sizi tahta çıkardık ve o tahtan sizi indirmeye kimsenin gücü yetmez. Hakkımız size hep helal sizde helal edin....