www.twitter.com/evrngz
EVREN GÖZ YAZIYOR...

Galatasaray oldukça büyük bir değişim yaşıyor. Bu yaşanırken kazaların, istenmeyen olayların ve can sıkıcı sonuçların alınması normal. Baştan sona değişen bir takım...Bu takım, şike iddiaları nedeniyle hem havası hem de biçimi değişen bir lige merhaba dedi. Değişen bu biçim de, oyun kalitesini fena halde düşürdü.

Geçtiğimiz yıl bugünlerde kulüp adına atılan imzaların sahipleri başkaydı. Aynı günlerde kulübedeki ve sahadaki, tesislerdeki, idari birimlerdeki isimler de farklıydı. Galatasaray gerçekten büyük bir yenilenme döneminde; bunu doğru görmek gerek. Elbette ki yeni transferler kaliteli; onların futbol anlayışlarını tartışmak, değersiz olduklarını söylemek yersiz olur. Üstelik böylesine iyi oyuncuların başında da Fatih Terim gibi büyük bir marka var. Başarı, bazen “acilen” gerekiyor. En azından geçen yılı hiç üzülmediği kadar üzülerek geçiren taraftar için bu olmazsa olmaz.

Galatasaray taraftarı artık başarı istiyor. İyi futbol istiyor; en azından takımına güvenmek, keyifle ve rahatça bir maç izlemek istiyor. Fakat gözden kaçırılan noktalardan biri saha içinde değil, yönetim katında yaşanıyor. Galatasaray yönetimi, en basitinden transfer döneminde yaşadığı düşünce ayrılıklarını kendi içinde pek de dışarı yansımadan yatıştırdı. Bu, irili ufaklı krizleri de beraberinde getirdi ancak başkan Ünal Aysal'ın uzlaşmacı tavrı sorunları şimdilik bitirdi.

Ülkemizde hayatın, gün sonundaki tabelaya bakılarak konumlandırıldığı düşünüldüğünde, Galatasaray'ın bu değişim günlerini en az hasarla atlatması şart. Çünkü başarıya bu kadar aç bir taraftar ve sendelediği anda medya tarafından darbelere maruz kalmaya alışkın bir teknik adamla Galatasaray yoluna bir kaç maç da olsa arka arkaya kazanarak ilerlemeli. Zamanında Fatih Terim'in milli takımdan aldığı maaşı diline dolayanlar; Hiddink'in her ay banka hesabına yatan paraya karşı nedense kör kesiliyor.

Kendi içimizden çıkan insanlara karşı bu denli acımasız olurken, neden uzaklardan gelen insanların peşinden sürü halinde koşuyoruz bir türlü anlamıyorum. Galatasaray'ın genç yaşta kaptanlığını yapan ve şu an hayatını İber yarımadasında sürdüren bir oyuncu şöyle demişti:  “Lincoln, Sivasspor deplasmanına gelmemek için her şeyi yaptı, uğraştı; türlü bahaneler uydurdu. Hava çok soğuktu, sonuçta çıktık, mücadele ettik; ancak dönüşte Sami Yen'deki ilk maçta tribünlerin ilk çağırdığı isim yine Lincoln oldu.” Sonuçta biz, kendi içimizden var olan değerlere sahip çıkamıyoruz.

Kulübün saha dışındaki sorunlarına dönecek olursak, takım kazanırsa bu sorunlar asla açılmayacak. Fakat olası puan kayıplarında basın üzerindeki etki devreye girecek ve artık klasikleşen kampanyalar süsleyecek sayfaları. “Terim ile yönetim arasında kriz” ya da “Fatih Terim yönetime rest çekti” gibi başlıklar şimdiden zihinlerde. Peki neden böyle oluyor?

Neden böylesine tecrübeli bir ismin gönül rahatlığıyla futbol felsefesini aşılaması beklenmiyor? Yıllarca kupasız sezonun başarısızlık olarak sayıldığı bu anlayışta Terim'in hem kaybetmemesi, hem de yeni bir jenerasyon kazanması gerekiyor. Samsunspor maçı sonrası buraya birkaç maç için gelmediğini söyledi; haklı. Galatasaray'ın ona ihtiyacı olmasa çağırmazdı. Üstelik takımın gerçekten kendisine ihtiyacı olduğunu düşünmese, Terim bu teklifi kabul etmezdi.

Saha içinde ciddi bir zaman ihtiyacı çığlık çığlığa ortada. İsimler, bölgelerinin kaliteli isimleri ancak takım olmak bir kaç haftada başarılmıyor. Yine de oyuna hakim olma arzusu, en azından orta sahayı ele geçirme isteği ilerleyen günler için umut veriyor. Bu takım birbirini tanıdıkça, kazanıp güven duygusunu hissettikçe ligi alt üst edecek bir potansiyele sahip. Biraz sabır; Fatih Terim'in yeni Galatasaray'ı için biraz sabır.


 

Webaslan mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın