Küçüklüğümde babam maçlara giderdi , sabah erkenden ( o zamanlar aydınlatma yoktu , seneler sonra İnönü Stadında yapılmıştı) atkısını ve bayrağını alırdı dolapta asılı olduğu yerden , arkasından bakar çok kıskanırdım , beni  de maça götürsün diye , sonra bir gün arkasından çıktım sokağın ortasında ağlamaya başladım beni de götür diye. Yolun ortasına attım kendimi maça götürsün diye.

Sonra bir gün başardım ve gittim maça ( Erhan Önallar , Yusuf Altıntaşlar, İsmailler , Uğurlar, Muhammedler,Hoçiçler ,Seydiçler) rüya gibiydi, o günden sonra bağımlısı oldum işte , ortaokula giderken okulu kırardık sabah 6 larda 7 lerde maçlara gitmek için girerdik sıralara öğlen 15:00 te başlayacak olana , kapılar açılana kadar az dayak yemedik , az ezilme tehlikesi atlatmadık , az kavga etmedik sıramızı kaptırmamak için.

Werder Bremen maçı hatırlıyorum , sabah karanlıkken Kadıköydeki evimizden ilk otobüse binip maça gitmiştik , önlerde olalım diye ama nafile , adım atmaya yer yok , üstelik daha hava karanlık , kar yağıyor mart ayının ortasında. Maçta 1 dakika susmadık üstüne , meşalelerden sahayı göremiyorduk ama önemli olan ne maç seyretmek , ne de konfora ulaşmaktı , destek vermek zorundaydık sahadakilere.

Manu maçı 0-0 biten maç için ki akşam maçıydı , eski alışkanlık sabah 07:00 de stadın önündeydik yine . Her maçta aynı çileyi yaşadığımız halde gık demezdi kimse , sesler kısılana kadar durmazdık , işimizden de önemliydi , okulumuzdan da , keyfimizden de içeceğimiz sigara paketinden de , aç aç seyrederdik maçı 5 kuruş yok çünkü cepte.

Forumları okuyorum , inanamıyorum , önce para dendi , fiyatlar düştü , şimdi yıldız oyuncu deniyor , takım kötü değil , bir şeyler yapmaya çalışıyor , getirilebilecek en iyi Galatasaraylı teknik direktör olan kişi takımın başında , neymiş egoları varmışmış , yahu egosu olmayan kim var? Bırakın kendi doğru-yanlışlarını bulsun.

Taraftar taraftar değil ki! Bu mu yani? Takım iyiyken iyi , kötüyken herkes defolsun gitsin , gerçekten bu mu yani!

Ne oldu Fenerden 4 yedikten 1 maç sonra takımına sahip çıkan taraftara?

Chealsea den 5 yedikten sonra takımını alkışlayan taraftara?

Boş versenize yıldız oyuncuyu , takım bir şeyler yapmaya çalışıyor , bu takıma Jardel geldiğinde o adamı bile pres yapmak zorunda bırakan taraftar nerede?

İçimizde casus mu var? Ne oluyor bize?

Diğer takım taraftarları gibi yolsuzluğu , çirkinliğine rağmen lafta sahip çıkma bahanesiyle pişkinlik yapacak bir camia da değiliz , puan kaybettik diye takımı ıslıklayacak kadar futbol canavarına dönüşmüş kıt zekalı taraftar grubu da değiliz. Biz takımı oynamaya mecbur bırakan bir grubuz. Aşk çaba demektir , futbolcular gider-gelir , bizim kültürümüz böyle değildi , gelinine kafayı takmış ezik kaynanalar gibi yüklenmeyin yahu camiaya.

Taraftarlık gerekirse yolda sıkıntı çekmek , gerekirse maçta 5 gol yese de takıma sahip çıkmak , sosyalleşme ihtiyaçlarında takımının maçlarını 1.sıraya koymayı da gerektirebilir.

Sahi , taraftarlık nedir?