Nazım memleketinde ölmek istediğini "...ve madem ki bir gün ölüm mukadder; ben sularda batan bir ışık gibi sularda sönmek istiyorum" dizeleri ile ifade etmiş... Bizim Arda da ölmek değil ama üzerinde parçalı ile bir kez daha doğmak için 5 sezon önce 19 yaşında bir genç iken formasını terlettiği Manisa'yı seçti..

Hem kendi yeniden doğdu; hem de bizleri kendimize getirdi. En çok da atılan her golden sonra üzerindeki armanın öpülesi olduğu parçalıyı onore etti...

Eline, yüreğine, aklına, sevgine sağlık Arda...

Artık bir rutin haline gelmiş olan karalama kampanyalarına en güzel cevabı verdin. Hasretinden geberdiğimiz; gölgesinden çok daha önemli bir 3 puanı bize getirdiğin için sağol tekrardan. Gönül bu silkinişi son 3 yıldır görmek isterdi ama bugünlerde içinde bulunduğumuz durumda bu galibiyete her zamankinden daha çok ihtiyacımız vardı diye belirterek maça geçelim.

Manisa maçında gözümüze çarpan diğer olumlu noktalar:

• İki golü bulduğumuz ilk 17 dakika içerisinde iki tane daha mutlak gol pozisyonu yaratmış olmak.

• İki senedir yalpalayarak oynayabildiğimiz (ve bize uygun olmayan) 4-3-3'ü nispeten daha akışkan oynamamız.

• Sabri'nin de Arda gibi sakatlıktan kilo vererek ve güçlenerek çıkması ve bir kez daha kaleyi bulamayan serbest vuruş kullanıp bizleri "ya niye vuruyorsun" diye kızdırdıktan sonra; sağ ayağıyla Arda'ya 2. gol öncesi yaptığı asist (Gerçi kaptan asistte kendine yazsın diye hemen akabinde kendine orta yaptı).

• Topu yana değil; bir şekilde ileri oynayınca sonuca daha çabuk ulaşmamız.

• Culio'nun seneye de takımda kesinlikle kalması gerektiğini bir kez daha yenileyen performansı.

Peki ya artık iyice kronikleşmiş ve içinden çıkılması hemen hemen imkansız hale gelmiş sorunlar?

• "3" numaralı forma; sol bek mevkii. Bu seneki üçlü Hakan + Çağlar + Insua'yı üst üste toplayıp 3'le çarparsanız bile G.Saray'da oynaması gereken sol bek profilinin 3'te birine ulaşamıyorsunuz. Yediğimiz iki golde de Insua zıpladı zıplamasına ama top kafasının üzerinden önce rakip forvetle sonra da ağlarla buluştu.

• Stoper sorunu. Alternatifsizlikten -sezon pratikte bittikten sonra- tekrar sahaya ilk 11'de çıkan Gökhan'ın yetersiz müdahaleleri. "Yedek Stoper" alacak lüksümüz kalmadı artık. (Burada rakibin Yobo transferine değinmekte fayda var; Yobo muhteşem bir stoper mi? Elbette hayır. Vasat-vasatüstü bir performans sergiliyor... Ama o sahada olmazsa Bilica oynayacak yerine ve 1 maç sözum ona iyi oynadıktan sonra, takımı yakmaya başlayacak. Aynı benzetmeyi Guiza-Niang için de yapıp; gerçeklerin farkına bugünden varırsak; önümüzdeki seneki doğrularımızı bugünden kurgulamaya başlamış oluruz).

• Defansta Gökhan benzeri durumu orta sahada Mustafa'da yaşamak. Olmuyor; takım birazcık oynayınca daha da göze batıyor bu gibi performanslar...

Elimizde Culio - Cana tarzı yetenekli ve tecrübeli oyuncular var. Bu tarz oyuncuları son 2-3 yılda iyice kıymetini bilmeden yollarımızı ayırdığımız için bu hatayı önümüzdeki sene yapmamalıyız.

Yapmamız gereken sezonda 20-25 maç değil; asgari 30-35  maç çıkararak devamlılık sağlayacak oyuncuları bulmak. Son 3 sezondur sezon başında vasat üstü iki tane 11'imiz var  hikayesinden uzaklaşıp; 1 kaleci + çok değil 13/14 tane 1. sınıf oyuncu + 5/6 tane yedek gençten oluşan bir kadro yapısı hedeflemeliyiz..

Önümüzdeki yazıda kafamızdaki ideal oyuncu  profillerini isim isim daha detaylı bir şekilde inceleyeğiz..

Saygı ve sevgilerimle…

Webaslan mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın