Tarih tekerrür etsin!

Yükseliş dönemine 1996 yılında yine bir İspanya kampında başlayan Galatasaray, Marbella’daki 10 gün sonunda olumlu izler bıraktı. Fatih Terim’in kampın ilk gününde, “Efsane burada doğdu, yine öyle olacak” ifadesi, futbolcularına olan güvenin tanımıydı. Kondisyonla başlayıp, taktik çalışmalarla devam eden antrenmanların ardından; Bayern Münih, Germinal ve Volendam’la oynanan maçlar ise taşların yerine oturduğunun sinyalini verdi.

Mondragon: Film artisti gibi bir adam. Hayatında iki önemli şey var, onlar da sevgilisi ve DVD Player’ı. La Quinta tesislerindeki ilk idmanda ettiği bir laf herkesi gülmekten yere yatırdı: “N’apim kardeş, dışarı çıktıysa çıktı. Hayret bişi yaa!” Kalesinde resmen bir dev, ikinci yarıda da cüssesiyle kaleyi kaplayacaktır.

Kerem: Yıllanmış şarap gibi olup, filenin önüne geçmeyen nadir kalecilerdendir herhalde. İş disiplini 9 numara. Germinal maçının sonlarına doğru çıkardığı bir top vardı ki, alın jenerik yapın. Ama Taffarel’den sonra Mondragon’un deneyiminden yararlanıyor. Umarım bir gün birisi de onun deneyiminden yararlanır.

Mehmet Bölükbaşı: Kesinlikle Mondi’den aşağı kalır yanı yok. Karadenizli olmasına rağmen yöresinden anlattığı fıkralarla arkadaşlarına neşe saçıyor. Volendam maçında kale sırası O’ndaydı. Çok zorlanmadı. İki önemli pozisyon dışında top gelmedi. Onları da ustalığıyla çıkardı. Eser Özaltındere’nin sözünden dışarı çıkmayan Mehmet formda.

Ümit Davala: Oyunundan zevk almak isteyenler, eski maçların kasetlerini izliyor. Ama o bir Action Man. Hırslı, olumlu sinyaller vermeye başladı. Tek eksiği fazla koşmak istememesi. Özellikle Müfit Erkasap’tan ciddi uyarılar aldı. Bir maç iyi bir maç vasat oynadı. Antalya kampının ardından ikinci yarıya hazır gireceğini tahmin ediyorum.

Batista: Koşmaktan bıkmaz, tekmelerden yılmaz. Hocasının ondan tek isteği, tekniğiyle vücudunu birleştirmesi. Batista, Marbella’da bir an olsun kaytarmadı, gelişmiş türkçesiyle arkadaşlarıyla kaynaştı. Maçlarda sağ kanatta yer aldı, bölgesinden adam geçirmemeye çalıştı. Biraz problem yaşasa da toparlar, onun adı Batista...

Emre Aşık: Kafa toplarını sektirmiyor. Hocanın ondan en çok istediği, topu oyuna yararlı bir şekilde sokmasıydı. Emre, antrenmanlar ve hazırlık maçlarında özellikle buna çok dikkat etti. Savunmada Bülent’le olan uyumunu sürdürdü. Çime basınca gözü hiçbir şey görmüyor, oyuna kendini öyle bir kaptırıyor ki adeta sinir küpü oluyor.

Vedat: Sakatlığından ötürü idmanlardaki çift kaleler ve hazırlık maçlarında oynayamayan yıldız futbolcu, hızlı iyileşebilmek için doktorların gözetimi altındaydı. Varlığı takıma moral veriyor. Kesinlikle takım içinde ağırlığı var ve Fatih Terim’le olan iyi diyaloğu açıkça farkediliyor. Aman nazar değmesin.

Ayhan: Düşündüm taşındım, en yakın ismin Ayhan olduğuna karar verdim. Bence ikinci yarıda önemli bir rol üstlenecek. Terim, tüm taktik idmanlarda en az bir kere yanına giderek rolünü anlattı. Çoğu topu o dağıtıyor ve kaptığı toplarla orta sahayı ayakta tutuyor.

Suat: Ortaya çıkan yeni lakabı (Suzi) oldu. Suzi aşağı, suzi yukarı. Yaşını hiç kafasına takmayan, ‘gittiği yere kadar’ diyen emektar Suat, hocanın her ihtiyaç duyduğunda kurtarıcısı oluyor. Maçlarda da klasik oyunuyla devamlılığını kanıtladı. Şampiyonluk yakalanacaksa bunda Suat’ın katkısı da olacaktır.

Bülent: Profesyonelliğin kitabını yazsa, yok satardı. Düz koşuların en önde aslanı. Çift kale maçların yorulmayan, sesi kısılmayanı. Arkadaşlarının moral kaynağı, destek olanı. Hatasız değil ama, Türkiye’de nelere gözlerinizi yumuyorsunuz, bu ufak hataları da hoş görün. O, Terim’in 4. yardımcısı ve resmen defansın direği.

Pinto: Nedendir bilinmez, Pinto boş kaleye golleri atamıyor. Sağ kanatta akıyor, nefesi kuvvetli, yıkıp geçiyor ama ayağından açtığı top hep rakipte kalıyor. Acaba topa ip mi bağlamak gerekiyor! Şaş’ın bir dönem olduğu gibi, bal yapmayan arıya dönmeye başladı. İlk günlerde iyiydi, sonra bozdu.

Ümit Karan: Babasının vefatıyla yıkılan Ümit, ilk günleri düz koşularla geçirdi. Arkadaşlarının desteğiyle motivasyonunu sağladıktan sonra çift kale maçlarda golleri sıralamaya başladı. Sadece Germinal maçında 27 dakika oynadı ve iki gol kaçırdı.

Mehmet Polat: Fazlasıyla çekingen. Hasan Şaş’ın ilk dönemlerindeki gibi arkadaşlarının şakalarını ciddiye alıyor. Ayhan ile ufak bir takışması oldu, fakat tatlıya bağlandı. Maçlarda sistem üzerinde ciddi hatalar yapsa da düzeltemeyecek yetenekte değil. Hazırlık maçlarında vasat bir görüntü çizdi. Buna rağmen fizik olarak hazır.

Hakan: Merkeze olumlu sinyaller göndermeye başlayan Hakan Ünsal, Bayern Münih ve Germinal maçlarında iyi oynadı. Önünde oynayan arkadaşıyla birlikte sol kanadı tamamen etkisi altına alamıyor. En kısa zamanda bu problemi çözecektir. Çünkü fizik kondisyon olarak yükselişte. Tabi ilk önce sakatlığını atlatacak.

Arif: Kampta da gol kralı Arif'ti. Germinal’e 1, Vollendam’a 2 gol attı. Ayhan ile yaşadığı problemi rahatça aşmasını bildi. Kornerlerde çoğu zaman ceza sahası dışına sekecek toplarda şut atmak için pozisyon aldı. Frikikleri son derece isabetsizdi. Karambol pozisyonlarda ve boşta kalan toplarla tehlike yaratmakta üstüne yok.

Sedat: Altyapıdan A takıma zorlu bir silsileden geçti, geldiği konumun farkında davranıyor. Sedat ilk idmanlarla birlikte topuk pasları, ikili mücadelelerdeki hırsıyla direk göze batan isimlerden oldu. Geleceği var, yeter ki bu şanslar verilmeye devam edilsin. Arif’i örnek aldığını söylüyor. Tekniğini geliştirirse formaya yakın.

Ergün: Bir kişinin bile kötü oyuncu veya karakterli diyemeyeceği futbolcu Ergün'dür. Yüzünün bir türlü gülmemesi, ‘eski günleri mi arıyor?’ diye düşündürse de hizmetinde kusur etmiyor. Gençlerin en büyük yardımcısı oldu. Sadece 4-0’lık son maçta oynadı ve rahat bir oyun sergiledi. ‘Kemik’ yine en büyük güvence olacaktır.

Baliç: Tam Elvir Baliç’e benzemeye başlamıştı ki yine sakatlandı. Marbella’ya sağlam geldi, koştu, kondisyonunu ayarladı. Topları kaleyi bulmuyordu, Terim kızdı, isabet oranı arttı. Vollendam maçında Arif’e gol attırdı. İdmanlarda asistleri ve ortaları adrese teslimdi. Moralini bozmaması en büyük artısı. İkili mücadelelerde de yıkılmadı.

Hasan: Transfer haberleri nedeniyle gözler Hasan’ın üzerindeydi. Eski formuna kavuştu sayılır. Şık golleri Terim’i keyiflendirirken, sol bileğine gelen tekmeler başının belası oldu. Aklının yarısı Galatasaray’da yarısı transferinde. Diğer milliler gibi Hasan’ı da herkes arıyor. En kolay bulunacak o olabilir, görüntü böyle.

Cihan: Cihan Cihan olalı rüyalarının takımında oynuyor. Tarzıyla Ergün’e benzetiliyor. Terim’in güvenini kazandı. Marbella kampının en güzel golünü röveşatayla Mondragon’a attı. Maçlarda defans - ofans arası organizasyonları başarıyla üstlendi. Boş alanları kapatmak için çalıştı ama düştüğü dakikalarda rakibe pozisyon verildi.

Berkant: Eski Bayern Münihli Berkant, idmanlarda güzel goller attı, çift kale maçlarda attıklarından sonra Terim’e koşunca, son günlere doğru atamadıklarından sonra hocasından lafı yedi, “Berkant Bey, atamadığın zaman neden koşmuyorsun?”. Tek gol attı, o da Vollendam’a. İyi yolda, kendine güveniyor, ikinci yarı iş yapar.

İlker: Takımın iki bebeğinden. Terim, Ahmet Ceyhan’ın lakabından esinlenerek “Küçük Çaycı”, futbolcular ise “De Boer” lakabıyla sesleniyor. Abileri onları seviyor, Terim Bayern karşısında ‘oynadık’ demeleri için onu ve Sedat’ı son dakikalarda sahaya sürdü. Vollendam maçında ise defansın solunda kurtarıcı oldu.

Fatih Terim: Marbella kampına sinirli başladı Nedeni transferlerdi. Ama ilk günkü Taffarel sürpriziyle, neşesi yerine geldi. Eski öğrencilerden tutun da yabancı teknik direktörlere kadar herkes ‘hoşgeldiniz’ demek için ayağına kadar geldi. Basına yardımcı olduğu kadar, fazlasıyla da yüklendi.

Müfit Erkasap: Bir sağa koşturdu, bir sola. İdmanlarda bütün futbolcularla tek tek ilgilendi.

Eser Özaltındere: Futbolculardan çok çalıştı. İdmanlarda oyuncularla birlikte ısındıktan sonra kalecilerle antrenmana devam etti.

Ahmet Ceyhan: Erkasap ve Özaltındere ile Terim’e destek için elinden geleni yaptı.

Webaslan mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın