Mehmet Demirkol'dan Galatasaray-Porto yorumu!

Galatasaray olağanüstü bir baskıyla başlayıp, yine çok güçlü bir baskıyla maçı tamamladı. Ve kalesine gelen her top da gol oldu.

Halbuki maç öncesinde bildiğimiz neydi? En önemli direnç noktası Muslera ve Galatasaray. 60’tan sonra fizik olarak düşüyor. Şampiyonlar Ligi bildik sürprizsiz performanslar ister.

İçerideki Lokomotiv maçının dışında biz Galatasaray’dan ne göreceğimizi hiç bilemedik. Ve gördüğümüze de hep şaşırdık. İki Porto maçında beklediğimizin üzerinde bir oyunla skor alınamadı.

2 Schalke ve deplasmandaki Lokomotiv maçlarında ise değerlendirecek bir oyun dahi yoktu. Bunu salt santrfor eksikliğiyle anlatmak zor. Coşkuyla kırabildiğin pas oyunları geçen sezonun başından beri Sarı-Kırmızılılar’ın oyun oynayabildiği maçlar oluyor. Ancak pas galip geldiğinde ya da kontra oyunlarında kırılan Galatasaray oluyor.

Galatasaray’ın iyi bir santrfor kadar ihtiyaç duyduğu kontrollü bir set oyunu. Salt coşkuya yaslanmak yüksek ve gereksiz riskler de getiriyor çünkü.

Ozan yanında Ujfalusi, Popescu tarzı bir usta olsa üzerindeki baskı az, öğrenecek çok şey olsa hayat daha güzel olmaz mıydı?

Eren’in attığı golden sonra yuhalanması... Kuşkusuz tepki sadece kaçırdığı 2 net pozisyona değil. Gomis’in yokluğuna, takımın aradığı santrfor performansının alınamayışına. Ancak ne olursa olsun. Maç sırasında hele de bir gol attıktan sonra ıslıklamak yararsız.

Galatasaray, Porto’ya karşı oynadığı oyunu kimseye oynayamıyor.