"Bana 'Abi' derler"

”BİR MEKTUP YAZDIM HAYATIM DEĞİŞTİ”

Milli takıma ilk seçildiğimde çok gençtim. Fransa’da kamp yapıyorduk. Kamerun’a dönmek istemedim. Fransa’da birinci ve ikinci ligdeki bütün kulüplere mektup gönderdim. Çoğuna cevap bile gelmedi. Metz’e de mektup gitmişti. Benim şansım teknik direktör Joel Müller’in mektubu şahsen görmüş olması oldu. Müller bu tarz çok mektup aldığı için başlangıçta inanmamış, ama sonra takımdaki Kamerunlu kaleci Jacques Songo’o’ya sormaktan bir zarar gelmeyeceğini düşünerek Jacques’a beni tanıyıp tanımadığını sormuş. O beni tanıdığını ve milli takımda en umut veren gençlerden biri olduğumu söyleyince kampa geldi, Metz’le kontrat imzaladım.

"ÖNEMLİ OLAN HOCANIN İSTEMESİ"

Galatasaray’a imza atmadan önce teknik direktör Hagi’yle konuşmak istedim. Bana ihtiyacı olan o mu öğrenmek için. Çünkü bazen transferi yönetimler hocadan habersiz yapar ve oyuncu sırf o nedenle takıma giremez. Tabii ki antrenör bile istemiş olsa sonrasında yine çalışman lazım ama en azından yedek kalmanın başka bir sebebi olmaz.

"BANA ‘ABİ’ DERLER"

Kamerun’da bana ‘abi’ diyorlar çünkü ben milli takıma çok genç yaşta katıldım. Bugün hala oradaysam bu çok kibar olduğumdan ya da sempatikliğimden değil, sahada ve saha dışında her zaman örnek olmak için elimden geleni yaptığımdan… Egoist bir insan değilim ve bulunduğum her ortama bir şeyler katmaya, bildiklerimi, öğrendiklerimi başkalarıyla paylaşmaya çalışırım. Bu yüzden bana ‘abi’ diyorlar… Şimdilerde bir de ‘şef’ demeye başladılar, çünkü 12 seneden fazla zamandır milli takımdayım, takımın en çok milli olan oyuncularından biriyim, sadece Kamerun’un değil, bütün Afrika’nın en çok milli olmuş futbolcularından biriyim ve sadece 30 yaşındayım! Ama o kadar uzun süredir oradayım ki çoğu kişi beni daha yaşlı sanıyor, 40 yaşında olduğumu düşünenler var.

"GEÇEN SENEDEN FARKIMIZ YOK!"

Geçen sene son anlarda, dişimizle tırnağımızla çok maç kazandık. Bu sene tek fark bu, yoksa ne takımda, ne oyuncularda, ne motivasyonda hiçbir fark yok, ama bugün herkes geçen seneden daha iyi olmanı bekliyor, işlerin çetrefilleştiği nokta bu zaten. Çünkü üst seviyeye çıkan bir oyuncudan daha da fazlası beklenir, biraz formsuz olsa hemen göze batar. Bu sene, geçen sezon bizi o kadar ciddiye almayan takımlar karşımıza başka bir motivasyonla çıkıyorlar. Yoksa bizdeki takım ruhu, kazanma arzusu, şampiyon olma isteği hepsi aynı. Savaşmıyor değiliz, istemiyor değiliz, oynamıyor değiliz ama şampiyon olduğumuz için insanlar her maçımızı kazanmamız gerektiğini düşünüyor sanki. Zirveye çıkmaktan çok zirvede kalabilmek zordur zaten.

“GERETS YÜZÜNDEN KARIM BANA KIZDI”

Erik Gerets’e gösterdiğim reaksiyon yüzünden karım bana çok kızdı… Eve gittiğimde surat yaptı, ‘Senin antrenörün o davranışı hak etmiyordu’ dedi… Benim öyle her gün bağıran çağıran bir tip olmadığımı da biliyor üstelik… Ben o olaydan sonra bütün gece uyumadım… Erik özellikle saygı duyduğum, her şeyi konuştuğum, futbol hakkında, hayat hakkında sohbet ettiğim, şakalaştığım biri.

Kaynak: Basın Bülteni