ANT İPEK YAZIYOR...

Son 6 Fener maçındaki 10. puanımızı almanın haklı gururu ile yazıyorum yazımı sevgili okurlar...

Yıllardır Alex'in bireysel yeteneği, kalecileri Volkan'ın garip edepsizlikleri, Selçuk Şahin'in şansa attığı golleri 1001 çirkeflikle hakemleri etki altında bırakarak bize sözün ona 'üstünlük' kurduklarını zanneden Fenerbahçelilere karşı elde etmiş olduğumuz bir haklı galibiyetten sonra keyifle kaleme alıyorum duygu ve düşüncelerimi...

Bu sene mottomuz haline gelen 'iyi takımlara karşı iyi – kötü takımlara karşı kötü' performans sergilemeye devam ederek Fenerbahçe'yi puansız gönderdi evine Fatih'in Aslanları... Hemen hatırlatmakta fayda var.. .Aradaki 5 puanlık farkı önümüzdeki 16 haftada en az 2 daha açacağız ve 32. haftada Sivasspor karşılaşmasından sonra TT Arena'da ilk şampiyonluğumuzu kutlayacağız sevgili okurlar... Geçen sene Kadıköy'de elde ettiğimiz şampiyonluğu bu sene öncesinde kazanıp ezeli rakibimizin değerli başkanı Sn. Aziz Yıldırım'ın "esas tribün şovu Kadıköy'de göreceksiniz" mesajının hakkını bir kez daha hep beraber vereceğiz sevgili Galatasaraylılar... Boşuna gitmesin onca hazırlık...

Saha içine dönelim hemen, anlatılacak çok şey var...Stoperlerimizden başlamak istiyorum... Dany'de Semih'te artan bir performans var..Allah nazardan saklasın maç boyunca rakibe baskıyı en güzel şekilde yaptılar, topları dengeli kullandılar... Zaten taktiksel olarak bize boyun eğen rakip ceza sahamızda hiç çoğalamadı, ne yaptığını bilmez bir halde şuursuz ataklar geliştirmeye çalıştı durdu... Sene başından beri ceza sahalarına gelen iki topu hasbelkader uzaklaştırıp bedavadan Milli Takıma yükselen stoperleri Bekir'in kendini bilmez bir şekilde maçtan önce 'oradaki ilk maçtan da son maçtan da galip ayrıldık, yenmeye gidiyoruz' söylemine en doğru cevabı da kendisi verdi Bekir'in ve heyecandan topu kendi kalesine gönderiverdi..

Maçı bizim lehimize çeviren en önemli hususlardan biri bilhassa 2-1'i bulana kadar orta dörtlüdeki tüm oyuncularımızın en az 'can alıcı forvetlerimiz Burak-Umut' kadar pres yapmaları ve orta sahayı 3 kişi ile tutmaya çalışan rakibe sahayı dar etmeleri idi...Umut her ne kadar çok göze batmasa da rakip defansı devamlı rahatsız etti. Burak 90 dakika sahada kalarak her iki stoperi de meşgul etti..Amrabat'ta Gökhan'ın kendisini birebir tutma isteği yüzünden rakibinin sadece defansif görevlerini yerine getirmesini sağlarken hücum edecek hal bıraktırmadı kendisinde...Rakipte sahada 'varım' diyen oyuncu sadece Kuyt olurken bilhassa sol açık Caner ve orta 3lüden hemen hemen hiç verim alamadılar..Diğer bir deyişle Aykut daha önce defalarca olduğu gibi bir kez daha Terim karşısında taktiksel anlamda ezildi gitti...



Maçtan sonra 50 gün aradan sonra izin yapan oyuncularımızdan Elmander ile öğlen, Burak ile de akşam karşılaştım..Elmander mutlu mesud bir şekilde öğle yemeği yiyiyor iken fotoğraf çektirme isteğimi yemeğini bitirir bitirmez karşılıksız bırakmadı..Yaptığımız kısa konuşmada ligin ikinci
yarısında daha hazırlıklı ve zinde girmeyi planladığını belirtti İsveçli oyuncumuz..Burak ise akşam yine mankenleri kıskandıracak şekilde çık ve kendinden emindi...O'nu rahatsız etmek istemedim, uzaktan gözlemledim ülkemizin en iyi forvetini..Yeşil sahadaki başarısını sosyal hayattaki mütevazilik ile kombinlemiş, huzurlu ve mutlu görünüyordu...Az önce de bu performansının karşılığı olarak Şampiyonlar Ligi'nde grup maçlarının en iyi oyuncusu ödülünü kazanarak pekiştirdi..

Darısı Şampiyonlar Ligi'ne diyelim...

Mayıs aylarının artık sadece ezeli rakibimize dünyayı dar ettiğimiz değil Avrupa'da finale tekrar çıktığımız günlere şahitlik edeceğine olan sonsuz inancım ile..

Ne mutlu sarının yanındaki kırmızıyı bizim kadar sevip bu kadar sevip, sevilene..

Ellerine sağlık hocam, devamını bekliyoruz...

Saygı ve sevgilerimle...

Ant İpek

Webaslan mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın