Spor Toto Süper Lig’in 29. haftasında Galatasaray, deplasmanda Akhisar Belediyespor’u ilk yarıda golcü oyuncusu Burak’ın ayağından bulduğu gollerle 2-0 mağlup ederek, şampiyonluk yarışında Beşiktaş ile puanlarını eşitledi.

Zaman Gazetesi yazarlarından Ahmet Çakır, "Burak’ın vazgeçilmezliği" başlıklı bir yazı kaleme aldı. Çakır, "Cim Bom’un gol yemeden bir maç daha bitirdiğini görmek, hiç yabana atılacak durum değil." dedi.

İŞTE O SÖZLER...

Bunca eksiğine ve savrukluğuna karşın Burak’ın vazgeçilmezliğinin nedenini ortaya koyan bir 45 dakika oynandı. Hatta maç da öyle bitti…

Sarı Kırmızılı takım Hamit, Melo ve özellikle Chedjou’nun yokluğundan doğan sıkıntıyı her geçen dakika biraz daha belirgin biçimde yaşarken golcü sahneye çıkıp 2 gol birden atınca kimseye söylenecek söz bırakmadı. ‘3 kaçırmadan 1 atmaz!’ denilirken dokunduğu ilk 2 top ağlara gitti. İlkinde ofsayta dikkati ve takipçiliği, ikincide Orhan’ın önüne geçip düzgün kafa vuruşu onda ender gördüğümüz işlerdi. Bunların çok zor işler olmadığını kendi de gördü.

Tabii o dakikaya kadar takımı ayakta tutan adamın Muslera olduğunu da söylemek gerekiyor. Azımsanmayacak sayıdaki taraftar desteğini de bir yere kaydetmeyi unutmayalım. Epeyce endişe edilen zemin bile pek sorun çıkarmadı... Oyunun gidişinde savunmanın tedirginliğiyle birlikte ortaalan üstünlüğünü rakibe kaptırmış olmak, her dakika yenecek bir golü haber verir gibiydi. Sarı Kırmızılı takımın gol yemeden maça başlamadığı da bilindiğine göre durum epeyce tehlikeliydi.

Zirve yarışındaki iki ezeli rakibin de kazandığı haftada puan kaybetmenin nasıl bir yıkım olacağını herkesten çok oyuncular biliyordu. Oynadıkları oyun pek mutluluk verecek düzeyde değildi ama hepsi gerekli mücadeleyi gösterdi. Galiba Sarı Kırmızılı takım adına söylenebilecek en iyi şey de buydu. Emre ve Sneijder’in bu tatsız oyunu futbola çevirme çabaları, özellikle ikinci yarıda öyle istendiği için Selçuk’un fazla geride kalışıyla Bruma ve Yasin’in oyuna pek katkılarının olmayışı yüzünden tam işlerlik kazanmadı.

Devre arasında Hamza Hamzaoğlu kuşkusuz bu konuda gerekli uyarıyı yapmış ama takımın tedirginliğini azaltmamıştı. Savunmaya dönük dikkatli kalabalık, atakların ateşini düşürdü ve zamana oynar gibi bir hava ortaya çıktı. Bu psikolojik üstünlük R.Carlos’un Vaz Te hamlesiyle birleşince tehlike büyümeye başladı. Sıfır verimle oynayan Bruma’nın Olcan’la değişmesi, Telles’in savunma yetersizliğine de çareydi. Son dakika içinde ortada hiçbirşey yokken Brezilyalı oyuncunun yere kapaklanma durumu rakibin gole en çok yaklaştığı andı.

Doğrusunu isterseniz ikinci yarı adeta hiç oynanmadı! Gerçi evsahibi takım oynuyormuş gibi yaptı ama istediğini elde edebilecek güçte değildi. Sarı Kırmızılı takım ise o koca süre içinde tek organize atakla yetindi. Onda da Sneijder’in topa vurmayışı pozisyonu öldürdü. Özellikle son dakikalarda Sarı Kırmızılı takım çok büzüldü ve gole davetiye yazdı ama rakibin bunu okuyabilecek hali yoktu. Eh, ligin bu saatinde artık böyle şeylerden yakınmak anlamsız. Kazandıysanız, iş tamamdır. Üstelik Cim Bom’un gol yemeden bir maç daha bitirdiğini görmek, hiç yabana atılacak durum değil.