Elbette... Dün Olimpiyat Stadı'nda Candan Erçetin'in bu unutulmaz şarkısı çalınırken göz yaşları da akıyordu. İmparator için zorlukları aşarak stada gelenler, içinde Terim sevgisi olanlar, hocanın bu çok sevdiği şarkıyı söylerken, onunla da ağlamaya başladı. Görev yaptığı ilk 4 yıl içinde G.Saray'a altın bir dönem geçiren, rekorları alt üst ettiren, UEFA Kupası’nı kazandıran Terim, "Güneş her akşam batıp, doğuyorsa, çiçekler solup, açıyorsa, en büyük acılar unutuluyorsa, en büyük yaralar kapanıyorsa..." mısraları karşısında göz yaşlarını tutamadı. Aynı manzara tribünlerde de yaşandı. Sarı kırmızılılar 90 dakika sonrasında tribünleri selamlayan İmparator'u ayakta alkışladı. Alkışlar yükseldikçe o mağrur, gururlu ve saçlarını G.Saray için aklaştıran Fatih Terim'in yüzünde bir hüzün, bir burukluk ve bir sevgiliden uzaklaşmanın hüznü vardı.
G.Saray yenilmişti. Ama kimse giden 3 puanı değil, kaybedilen bir dev insanı; Fatih Terim'i kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyordu. Bir zamanlar sevinçten ağlayan gözler, dün üzüntüden göz yaşları döktü. G.Saraylılar Terim'i yani İmparatorlarını unutmamak üzere kalplerine gömdü. Dün statta duygusal anlar yaşanırken, sarı kırmızılı futbolcular da ne yapacaklarını şaşırmış durumdaydı. Fatih Terim maçtan önce oyuncularıyla konuşup, helallik alırken, onlar ne yapacağını bilmiyorlardı.