‘Profesyonellikte çok şeyler oluyor. Ben olması gerekeni yaptım. İnançlı olduğum için futboldaki görevime devam ettim. Zaman geldi üzüldüm. İnsan sevdiği şeyden ayrı kalınca üzülüyor. Ama bunlar geçicidir. İnsanın hayatta en büyük acısı, yakınını kaybetmesidir. Yanımda duran ailem benim hep arkamdaydı.
Hocamız Hagi ile futbolculuk yıllarında aynı odayı paylaştık. Artık futbol oynamıyor. Özel hayatta da benim ağabeyim. Hayat bilgisi geniş, onunla paylaşıyoruz. Ben bu aradaki mesafeyi ayarlamasını biliyorum. Futbolcuyken hem sahada hem dışarda çok şeyler paylaştık. Şimdi ise yollarımız ayrı.
İş hayatımda hiç kimseye taviz vermem. Kaybetmeyi de hiç sevmem. Kaybetmek benim için bir ısdıraptır. Antrenmanda bile kazanmak için oynarım.
Herkesin 5 parmağı bir değil ki. Ama saha içinde ben, ben değilim. Özel hayatım mükemmeldir. Florya’ya evim bitişiktir. Bir evde hava alarım, bir de Florya’da. Bunun dışında hiç bir yanlışım olmaz. Çocuklarım ve eşim vardır. Onların yanında mutluyum. Bu bana hem moral, hem güç, hem de hırs veriyor. Ben karıncayı bile özel hayatımda incitmem.
Milli forma altında 99 maç oynadım. Dalya için bir maçım kaldı. Burada ilk olmak çok önemli. İlk benim ama benden sonra kimler gelip kimler geçecek. Onun için ben kendimi şanslı sayıyorum. G.Saray ve Milli takımın elemelerde başarılı olup Dünya Kupası’nda şampiyon olması istiyorum. Beni en çok forma giyme konusunda yakalayacak ve geçen de olacak. Ama herşeye rağmen ilk olmak çok güzel. Hakan Şükür, Rüştü Reçber var. Onlarda beni geçecektir. Çünkü Türk futbolunda büyük bir aşama var.
Geçtiğimiz sezon başarısız olduk. Bunlar dünyada her takımın başına geliyor. Bakın bir Real Madrid’e, Juventus’a hiç kupa aldı mı. Onlar da düşüşe geçti. Şimdi bu grafiği yukarı çıkarmaya çalışıyoruz. İyi ekibiz. Amaç, önce ligde şampiyon olup, Şampiyonlar Ligi’ne gitmek.’
Sohbetimizin sonunda Bülent’e futbolu ne zaman bırakmayı düşündüğünü sorduk... Önce tebessüm etti, ardından ‘Aklımda yok ki düşüneyim’ diyerek röportajı noktaladı.
Kaynak: İlhan SÖYLER / Hürriyet