sayın spor sever dostlarım ben trakyanın tam ortasında ovacıkta 70 seneden beri yaşıyorum macarları 3-1 yendiğimiz radyodan dinlediğim maçtan sonra futbola gönül vermiş bir kişiyim kıt imkanlarıma rağmen büyük maçlara mithatpaşa stadındaki maçlara giderdim örneğin GS dinamo bükreş 3-0 gibi maçları takip ediyordum askerliğim zamanında tunusu 4-1 yendik portekize 1-0 mağlup olduk ankaradaki maçlarda köyümde takım vardı köyler arasında müthiş bir rekabet vardı şimdi rıdvan dilmenin hanımının köyü olan düğüncü başı ile iddalı bir maç yapıyorduk sahamız kendiden tabi çim olarak çok güzeldi yalnız kale direkleri rast gele odundan iri çivilerle yapılmiş ilkel bir görünümü olmasına rağmen biz oynadığımız fuboldan çok zevk alıyorduk futbol adına hayatımda yaşadığım en büyük üzüntüm maçta topun direğe vurarak patlaması ile başkada top olmadığı için maçı yarıda bırakmamız idi çünki oyuna devam edecek başka topumuz yoktu işte bu ahval altıda dahi bölgemizden ÖZCAN ARKOÇ -SEBAHATTİN KURUOĞLU -BJK Lİ  küçük ahmet AHMET ACAR  MÜCELLİP gibi futbolcuları türk futboluna kazandımış idik bu güne geldiğimizde sahalarımız dünya çapında profesyonellik te de çok ileri noktadayız hocalarımızda da dünyaca tanınmış antrenörlermiz var benim yaşadığım şartlarla bu günü karşılaştırdığımız zaman şimdiki futbolumuzda en az avrupada 300 futbolcumuz olmalı dünya futbolunun en üst seviyesinde olmalıyız biz bu seviyeye layık değiliz avrupa şampiyonasına gidememiş olmak beni çok üzmüştür buda hayatımda ikinci büyük üzüntüm dür artık bende  üç üncü bir üzüntüye dayanacak güçte değilim  alakalılardan ricam lütfen artık beni üzmeyin