Galatasaraylı Hamza Hamzaoğlu'nun sarı kırmızı hikâyesi, soğuk bir kış gecesi Meriç'in azgın sularını kano ile geçmekle başlar. İzmir'de tanıştığı futbol topu onu Florya'ya sürükler. Namaz kıldığı için gönderildiği yuvasına yıllar sonra hoca olarak döner. 20. şampiyonluk ve dördüncü yıldızla adını kulüp tarihine altın harflerle yazdırır. Bugün maruz kaldığı durum ise başarıya hürmetsizliktendir.

Zaman Gazetesi'nden Osman Aykut'un haberi...

Yunanistan'ın Gümülcine kentinde, gecenin karanlığı iner inmez bir kanonun içinde başlar Hamza Hamzaoğlu'nun sarı kırmızı hikâyesi. O, henüz dört yaşındayken, 1974'te Kıbrıs Barış Harekatı patlak verir. Üç yıl dayanabilirler Yunan mezalimine. Soğuk bir kış mevsiminde Meriç'in kâh beyaz, kâh siyah dalgalarını aşıp Türkiye topraklarına ulaştıklarında 7'sine henüz basmıştır.

Yeni bir hayat ideali ile yerleşirler İzmir'e. 1988'de futbola yatkınlığı sebebiyle düşer meşin yuvarlağın peşine. Hüviyetinden yoksun olduğu için lisansı çıkarılamaz. Resmi müsabakalarda da boy gösteremez. İzmirspor'un antrenörü Halil Bıçakçı'nın dikkatini çeker. Topla irtibatındaki asil çekicilik çabuk fark edilir ve 1991'de Galatasaray'a transfer olur. İki yıl sonra şampiyonluk kupası kaldırır. Bu sevinci iki kez yaşar. İsmail'li, Bülent'li, Stump'lu, Kubilay'lı, Arif'li ve Hakan Şükür'lü efsane kadronun önemli dişlileri arasındadır.

1995 yılında dönemin futboldan sorumlu yöneticisi Adnan Polat ile adaşı idari menajer Adnan Sezgin, meşakkati ve saadeti bol yolculuğun sonunda Hamzaoğlu'nu çok sevdiği renklerden ayırır. Sembolik bir rakama bile ‘evet' demeye razı olduğu halde derhal dışarı atılmaya yetecek bir sebepleri vardır patronların. İddia odur ki, başarılı oyuncu namaz kılmaktadır.

Fenerbahçe Başkanı Ali Şen'in, “Gel, Galatasaray'dan aldığının iki katı” demesine rağmen o, ruhunun estetiğine yakışır nezakette hüznünü siyaha boyar ve sarıyı da bavulunun içine koyarak İstanbulspor'un yolunu tutar. Ardından, Siirt, Alanya, Yozgat, Konya ve Cim Bom'un pilot takımı Beylerbeyi. Hamzaoğlu, ilk ve tek kırmızı kartını futbolculuğu bıraktığı 2004'te görür.

Zümrüt yeşili çayırdan kopmak onun gibi makul biri için futbola ihanet anlamı taşır. Bir dönem talebesi olduğu Saffet Susiç'in yanında Konya'da ilk antrenörlük deneyimine imza atar. Tecrübeli hoca ile önce Rize ardından Ankara'ya seyr-ü sefer eyler. 2008-09'da merhaleyi bir adım daha öteye taşıyarak tek başına Malatya'nın başına geçer. Bir yıl sonra Eyüpspor ile anlaşır. Bank Asya 1. Lig'e çıkma şanslarını son maçta yitirirler.

Çıta yükselmeye başlamış, kalfalıktan ustalık dönemine geçiş hızlanmıştır genç çalıştırıcı için. 2010-11'de Denizlispor ile devreyi lider tamamlamasına rağmen işler yolunda gitmez, istifa eder. Düşme hattındaki Akhisar'la bitime 10 hafta kala tanışır. Kümede tuttuğu Yeşil-Siyahlıları bir sezon sonra Süper Lig'e taşır. 3,5 yıl görev yaptığı Manisa temsilcisiyle mütevazı fakat hiçbir sermayeye değişilmeyecek güzelliklere şahit olur.

Fatih Terim'le zirveye doğru

Türkiye Futbol Direktörü Fatih Terim'in 2013'te A Milli Takım'ın başına getirilmesiyle yardımcılığını üstlenir. İtalyan teknik direktörler Roberto Mancini ve Cesare Prandelli ile sessiz bir facianın eşiğine gelen Galatasaray'da da tehlike çanları çalmaktadır. 1 Aralık 2014'te yeniden döndüğü yuvasında müthiş bir çıkış yakalar. Futbolcu olarak tattığı şampiyonluk sevincini bu kez hoca olarak tekrarlar. ‘Yuvarlanmadan kaç adım gidebilir?' diye art niyetli meraklılara inat kazanılan bu zafer aynı zamanda 20. şampiyonluk ve dördüncü yıldız anlamındadır.

Üç yıllık sözleşme daha imzalanır ve uzun vadeli gelecek planları yapılır. Hasılı; onun hedefleri, başkaları açısından fikri derecede kabul görmez. Basit bir inatlaşma, başarıya hürmetsizlik, zeka ve kabiliyete tahammülsüzlük neticesi geçtiğimiz çarşamba günü Sarı-Kırmızılı takımla bağları koparılır. Dün Arena'da Galatasaraylıların hançeresinden tek lehte ses çıkmasa da, “Hamza” her dilde ‘Aslan'dır.