Galatasarayımız'ın mali durumunun olumsuz gittiğini, UEFA'dan ağır cezalar alacağını iddia eden ancak şikeden aldıkları cezaları görmezden gelenlerin bu iddialarında haklı olmadıkları ortaya çıktı.

İşte günün yazısı:

Galatasaray’ın başında kara bulutlar dolaşmaya başladı. Herkes en kötü senaryolar peşinde; bir tanesinin peşinden de biz koşalım. Maliye Bakanlığı aslı 54, ziyaı da (ceza ya da eksik ödenmiş) 54 olmak üzere Galatasaray’a 108 milyon lira vergi hesabı çıkardı. Sarı-Kırmızılılar bu parayı ödeyebilir, mahkemeye gidebilir ya da 2011 yılının şubat ayında olduğu gibi Maliye Bakanlığı ile uzlaşma masasına oturabilir ki yapılan açıklamalar uzlaşma yönünde.

Zamanlaması manidar!

Tabii ki bu durumu gören fırsatçılar da Galatasaray’ın Avrupa’dan finansal fair-play yani mali disiplinsizlik nedeniyle men cezası alacağını ağızlarında salyalarla savunmaya başladılar. Doğrusunu, olabilecekleri hatta en kötü senaryoyu anlatalım.
Galatasaray’a bu ceza Twitter yasaklarına verdiği tepkinin hemen ardından gelmesi son derece manidar. Bu olayın tabii ki başka bir boyutu; rakipleri kuzu kuzu yasağa uyarken Galatasaray Yönetimi bu konularda pasif duran taraftarlarına nazire yaparcasına haberleşme özgürlüğünü hem internet sitesinde hem de yeşil sahada savundu. Cezası da hemen peşinden geldi. Şimdi toplam 108 milyon lira vergi ödemesi var, bu havada maliyenin uzlaşmadan yana olmayacağını düşünelim.

Adnan Nas’a sormak lazım...

Nereden geldi bu borç diye kaç gündür herkes bana soruyor. Ben de işin uzmanlarıyla görüştüm ve öğrendiklerimi aktarayım size. Bu vergi tamamen stat gelirlerinden yani kombine koltuk, loca ve bilet satışlarından elde edilen gelirin vergisinden kaynaklanıyor. 2011’de 73.25 milyon liralık borç uzlaşmada 2.93’e indirilmişti. Ama o zamanlar biletler 10 lira ise 1 lirasına Sportif A.Ş. adına fatura kesiliyor 9 lirası ise bağış olarak kabul ediliyordu. Kibarca söylemek gerekiyorsa vergi kaçırılıyordu. Artık öyle değil, 10 liranın 10 lirasına da fatura kesiliyor. Sebebi ise Galatasaray sermaye artırmak için kaynak göstermek zorunluluğuyla karşı karşıya kalınca bağış uygulamasından ayrılmak zorunda kalması. 2011’deki uzlaşmanın en önemli farkı bu durum. Peki Galatasaray günün birinde bu paranın kendilerinden isteneceğini bilmiyor muydu! Tabii ki biliyordu. SPK’ya başka bir teminat verilebilir miydi! Onu da vergi uzmanı olarak yönetici yapılan Adnan Nas’a sormak lazım...

Karamsar olmaya gerek yok

Galatasaray bu borcu uzlaşarak düşürebilir, mahkemede yarıya indirebilir. Meblağ dev gibi dursa da yarıya indirirse 25 milyon Dolar, neredeyse bir tek Amrabat ediyor. Yani enseyi fazla karartmaya gerek yok. Yarıya indirilemezse 1.5 Riera ediyor. Yine de bu yoklukta az buz para değil ama Galatasaray bununla yıkılmaz. Uzlaşma sadece indirimle değil, uzun vadeye yayılarak da yapılabiliyor. 36 ay vade yapsalar senede yarım Riera koyar mı koskoca
Galatasaray’a!

İşte en kötü senaryo

Şimdi gelelim en kötü senaryoya. Maliye Galatasaray’ın hiçbir girişimine “He” demedi, “Hemen öde kardeşim borcunu” diye dayatıyor. Galatasaray da bu parayı bulamıyor ve maliyeye borcunu ödeyemiyor. Jet hızıyla mahkemeler falan sürse en aşağı 2-3 senelik bir süreç. Bu sürede de Galatasaray para bulamıyor diyelim. Devlet de vergisini alamadığı için iflas etmiş bir şirkete el koyuyor. Hani hep duyuyoruz ya haberlerde, “TMSF falanca şirketin hesaplarına el koydu” diye. İşte Galatasaray’ın başına bu da gelse, kayyum da atansa Avrupa’ya gider. Tabii ki o zaman Başkan ve yönetim kurulu üyeleri Devlet’in atadığı isimler olur ama Galatasaray yine TMSF’nin takımı olarak Avrupa Kupaları’na hak edebilirse katılır.

Avrupa’ya gitmemesi için...

Bir kısmın umduğu gibi Galatasaray’ın mali disiplinsizlik nedeniyle Avrupa’dan men cezası alması için daha 10 fırın ekmek yemesi gerekiyor. Futbolcularıyla mahkemelik olması, ödemelerini yapamaması, UEFA’nın denetim listesinde olmasına rağmen yapılan denetimlerden başarısız çıkması gerekiyor.
Lafın özü; vurmak isteniyorsa Galatasaray’a maliyenin kestiği vergi cezasıyla değil içerideki Bizans oyuncularıyla, sermaye artıramaması için yine içeriden çalışanlarıyla, güç savaşçılarıyla vurmak daha kolay ve yıkıcı olur. Tüm zamanlarda Galatasaray’a kimse içerideki “Diğerleri” kadar zararlı olmamıştır.